Yeni çalışmalara göre tarla fareleri, sevdikleri stresli hissettiklerinde onları teselli ediyorlar. Bu çalışmalar gösteriyor ki bunun altında yatan mekanizma kötü şöhretli ‘’aşk hormonu’’ oksitosin. Şimdiye kadar teselli etme davranışı yüksek sosyallik ve kavrayış yetisine sahip filler, yunuslar ve köpekler gibi insan olmayan bir kaç türde belgelenmişti.
Tarla fareleri özellikle sosyal kemirgenlerdir, birçok çalışmanın odak noktası olmalarının nedeni budur. Tarla farelerinin bu özellikleri James Burkett ve meslektaşlarını tarla farelerinin olası empati nedenli davranışlarını keşfetmeye yönlendirdi.
Araştırmacılar tarla farelerinde, akrabaların ve tanınan bireylerin geçici olarak birbirinden izole edildiği ve bir tarla faresinin hafif bir şoka maruz bırakıldığı bir deney oluşturdu. Bireylerin tekrar bir araya gelmeleriyle, bireylerin birbirinden ayrıldığı ancak hiçbirinin stres etkenine maruz kalmadığı kontrol senaryosuna kıyasla stressiz tarla farelerinin stresli olanları daha çabuk ve uzun süreli olarak yaladıkları gözlendi.
Tarla fareleri birbirini teselli ediyor.
Hormon seviyesi ölçümleri, aile bireyleri ve arkadaşları, sevdiklerini rahat ettiremediklerinde sıkıntılı bir durumda olduklarını gösteriyor.
Yazarın notuna göre, gerçek şu ki teselli etme davranışı sadece birbirini tanıyan, yabancı olmayan, iki birey arasında gerçekleşiyor -akraba olmayan bireyler dahil- . Bu, davranışın itici işarete karşı basit bir tepki olmadığını kanıtlıyor.
Oksitosin reseptörünün insanlarda empatiyle ilişkilendirilmesinden beri bir dizi benzer teselli deneyinde tarla farelerinde bu nörotransmitter madde bloke edildi. Oksitosini bloke etmek aile bireylerinin ve arkadaşların kendilerini temizleme davranışlarını değiştirmedi fakat birbirlerini teselli etme davranışlarını durdurdu.
Bu bulgular empati mekanizmasının ve karmaşık empati nedenli davranışların evrimine yeni anlayışlar sağlıyor.
Çeviren: Mertkan Gacaroğlu
Kaynak:SCIENCEDAILY